Obrazy, które zamieniają
dom w miejsce mocy

Wiadomość o śmierci przyjaciółki zastała Elżbietę na nierównej, pylistej drodze.

Od tygodni podróżowały tak z córeczką wynajętym powozem…

I wcale nie chodzi mi o to, że teraz – pewnie tak jak  wszyscy krawcy świata – szyją maseczki. Jednak zanim wyjaśnię tę zagadkę i opowiem, dlaczego funkcja krawca jest tak bardzo prestiżowa w środowisku, w którym bądź co bądź, nosi się głównie proste mnisie szaty i szale, zapraszam Cię na chwilkę do mojej pracowni.

Wszystko wskazywało na to, że rozwód Giovanny będzie trudny. W końcu nieczęsto zdarzało się w 1624 roku, że młoda mężatka składa nagle śluby czystości i stanowczo żąda rozwodu. I wcale nie wybiera się przy tym do zakonu, o nie! – ona ma zupełnie odmienne plany…

Zupełnie inny kaliber musiały mieć plagi w odległej przeszłości, bez żadnych udogodnień i przy niewielkiej wiedzy medycznej. Zwłaszcza że pojawiały się tak regularnie.

Nic dziwnego, że nasi przodkowie na całym świecie rozwinęli specjalne praktyki duchowe na czasy epidemii…

Ciekawe, czy jest jakiś kulturowy gen przechowujący instynkt dziergania – zaplatania nici na drutach, szydełku czy krosnach… Musi być, bo co roku, gdy tylko nadchodziła zima – nawet tak mało imponująca jak tegoroczna – moja babcia dziergała kamizelki o splocie tak ciasnym, że wydawały się kuloodporne…

Tybetańskie i hinduskie bóstwa symbolizują przeróżne stany energetyczne naszego umysłu i świata. Na przykład wychodzisz wiosną z domu do pracy i akurat mijasz kwitnące magnolie… To jak spotkanie z Białą Tarą – łagodną i promienną.

Sztuka Mayumi Ody eksploduje kolorami, przez co określono ją nawet „Matissem Japonii”.

I jak wszystkie łatki, to określenie przylgnęło na lata, ale jej obrazy to coś znacznie więcej niż kolorowa estetyka…

Podobno najwięcej życia tętni na przecięciu ekosystemów, np. w miejscu, gdzie las łączy się z łąką albo nieużytki z polem uprawnym.

Nie minęło więcej niż kilkanaście lat, odkąd młody Michał Anioł zaczął się uczyć rzeźby w marmurze we florenckiej pracowni wielkiego Bertolda, gdy w niedalekiej Bolonii pewna nastolatka też zapragnęła zostać rzeźbiarką…

Zjedli dobrą kolację, wieczór był ciepły i wreszcie nie trzeba było już niczego gonić ani nic niepokojącego nie czaiło się za rogiem. Skusiło go, żeby podnieść kamień, który w promieniach zachodzącego słońca miał intrygującą czerwoną barwę. Potarł nim o inną skałę-kamień zostawiał wyraźny ślad…

Odkąd kilka lat temu zajęłam się sacral artem, z zapałem zabrałam się za malarską archeologię rekonstrukcyjną…